Dromen van Real Madrid - Barcelona

Er is weer flink wat tijd overheen gegaan sinds mijn laatste blog, dit nog steeds om de reden dat ik het ontzettend druk heb. Ik geef uiteraard zelf training aan jeugd, ik voetbal zelf (niet zo goed) en volg daarnaast ook nog eens de cursus TCIII bij de KNVB. Je kunt je misschien voorstellen dat er dan niet veel vrije tijd meer over blijft.
Normaal gesproken geef ik als titel van mijn blog de twee ploegen die elkaar bespelen in de te analyseren wedstrijd. Deze keer heb ik voor een, weliswaar kleine, verandering gekozen. Ik heb dit gedaan vanwege de ontwikkelingen bij Ajax op het bestuurlijke vlak. Aan de ene kant is een wedstrijd Real-Barca natuurlijk een droomwedstrijd. Maar er zit nog een diepere laag in de titel. Wat nu als Cruijff écht aan de macht komt bij Ajax en Ajax straks weer in de CL tegenover Real Madrid staat en Real weer als vanouds van het kastje naar de muur gestuurd wordt? De afgelopen tijd heb ik veel over Steve Jobs gelezen en Cruijff kennen we natuurlijk allemaal. In de biografie van Jobs zijn de overeenkomsten tussen beide kemphanen overduidelijk. Beiden een groot ego, dat wil zeggen, ze denken dat hun visie de juiste is en dat de rest troep is, en een persoonlijkheid die soms moeilijk te vatten is. Beiden werd/wordt verweten zogenaamde 'vriendjes' mee te nemen en daar belachelijk loyaal aan te zijn. Beiden proberen hun 'mannetjes' op hoge posities te krijgen. Zo heeft Jobs in de jaren '90 de macht bij Apple opnieuw kunnen pakken, en zo is de fluwelen revolutie van Cruijff ook begonnen. Beide heren hebben een visie die door andere mensen belachelijk, onrealistisch en krankzinnig worden genoemd. Beide heren hebben in het verleden bewezen goed te zijn. Zo schoot het aandeel Apple steil omhoog toen Jobs opnieuw (interim)CEO bij Apple werd en heeft Cruijff in het verleden bij Ajax de jeugd al een gereorganiseerd en heeft dit bij Barcelona nog eens dunnetjes over gedaan. En zo zorgde Jobs ervoor dat een zaal minutenlang staande ovaties gaf en staat een heel stadion te roepen dat Cruijff aan de macht moeten komen in Amsterdam. En al die managers maar achter hun hoofd krabben en zich afvragen hoe mensen toch zo blind in hun adoratie kunnen zijn. Soms, heel soms verdiénen mensen het om op een voetstuk geplaatst te worden. Net zoals je Jobs niet hoefde uit te leggen hoe een Imac eruit moest zien, hoef je Cruijff niets uit te leggen over voetbal. Al het andere is bijzaak.

Dan de wedstrijd. Dat het niet allemaal goud is wat er blinkt blijkt wel uit de 1e helft van deze wedstrijd. Het was een spannende, maar slechte pot die het niet waard is om te analyseren. Je zult daarom alleen voorbeelden uit de 2e helft tegenkomen. Oorspronkelijk had ik het idee om de rol van de half-spelers uit te lichten. Het valt me namelijk op dat de halfspelers van Ajax vaak verkeerd lopen. Veel te diep en daardoor niet aanspeelbaar.

Allereerst de opstelling. Ik vind het altijd verschrikkelijk om te zien hoe er bij Ajax vaak vier verdedigers achterin staan. Je vindt tegenwoordig geen ploeg die met vier man voorin speelt, dus wanneer je een man-meer wilt creëren zul je toch echt verdedigers moeten doorschuiven. Bij Barca is dat vaak Alves:

*Klik op de plaatjes voor een vergroting




Zoals je kunt verloopt de opbouw via Busquets en speelt hij naar Abidal. Abidal speelt vervolgens Xavi in en dan doet Iniesta iets wat ze bij Ajax nog niet hebben begrepen. Het vrijlopen van een half is namelijk heel specifiek en hoort erop gebaseerd te zijn om balbezit te houden. Eén van de vuistregels (voor elke speler) is dat je het makkelijkste balbezit kunt houden wanneer je schuin vrijloopt. Wanneer je dit doet kun je namelijk én de bal, én je tegenstander in de gaten houden. Kom je recht in de bal met een man in je rug kan die man voor je komen zonder dat je hem ziet, hij kan heel kort zitten, of hij kan je ruimte geven. Zit hij kort en je probeert zelf balbezit te houden kan dat nog wel eens lastig worden. Geeft hij je een beetje ruimte en je probeer je bij hem weg te draaien dan zal dat ook lastig gaan. Oftewel, schuin lopen, zoals Iniesta dat hier voordoet:




Wat de meeste middenvelders van Ajax zouden doen (ik zal maar geen namen noemen), is 'vrij' lopen in de ruimte links voor Xavi. Dat is namelijk de ruimte die voor Iniesta het duidelijkst te zien is. Maar daarmee maakt hij het Xavi om meerdere redenen lastig. Als Xavi hem dan zou inspelen zou hij in een behoorlijk kleine ruimte zitten zonder afspeelmogelijkheden. Hij zou ook de steekpass naar Fabregas beduidend moeilijker maken én hij loopt Xavi zelf voor de voeten. Want Xavi kan nu kiezen, of hij geeft diep, of hij geeft mee met Iniesta of hij loopt zelf de ruimte in. En mocht hij er voor kiezen om Iniesta in te spelen, dan kan Iniesta zien hoe Diarra (VM van Real) daarop reageert en kan Iniesta daar weer op anticiperen.

Xavi kiest er voor om zelf de ruimte in te lopen en (op dat moment) linksbuiten Fabregas in te spelen. Let op de positie van Iniesta. In Nederland zijn we geneigd om naar Iniesta te gaan roepen dat hij diep moet gaan voor 'de aansluiting naar de spits'. Dat is in veel gevallen behoorlijk dom. Want je loopt de ruimte voor de spits dicht, zorgt dat je zelf in de kleine ruimte komt te voetballen en je zorgt ervoor dat het bij balverlies helemaal open ligt op het midden. Let er overigens ook op hoe diep Abidal en Alves (backs) staan (!):



Twee seconden later is Xavi doorgelopen, maar je ziet hem alweer afremmen om terug te gaan omdat hij ziet dat hij in de diepte nooit kan worden aangespeeld. Iniesta zie je helemaal vrij staan op het midden omdat hij gewoon domweg is blijven staan. Soms betekent vrijlopen dat je stil moet staan. Wanneer Iniesta diep was gegaan had het en de eventuele ruimte voor Xavi dichtgelopen en had hij er voor gezorgd dat Pepe niets anders hoefde te doen dan hem opwachten. Vaak hoeven de verdedigers tegen Ajax niets anders te doen dan hun man opwachten, want die komen toch vanzelf wel naar voren gestormd. Iniesta doet dit niet, en daarom moet Pepe uitstappen. En dát wil je hebben, want zo komen er gaten in de defensie van de tegenstander waar je van kunt profiteren:


Wat je bij Ajax ook vaak ziet, bijvoorbeeld Eriksen doet dat graag, is dat ze na de loopactie diep maar besluiten om verder naar de zijkant te lopen (tweede gele pijl bij Xavi). Daar worden ze dan aangespeeld en kunnen vervolgens niets anders dan terugspelen, omdat ze vast staan in de hoek en de bal weer aangespeeld krijgen met een man loodrecht in de rug. Is een loopactie diep niet gelukt? Loop dan weer schuin terug zodat je alsnog aangespeeld kunt worden en in elk geval balbezit houdt op het midden van het veld, vanwaar je weer een eventuele steekpass naar voren kunt geven.

Özil is echter mee teruggelopen en dus moet Fabregas terugspelen op Busquets, de controleur. Özil kijkt vervolgens eens naar voren en merkt dat hij weer uit mag gaan stappen. De vraag is natuurlijk weer hoe Iniesta zich vrij gaat lopen:



Het antwoord kun je eigenlijk al zien aan Iniesta zelf. Die kijkt al om zich heen waar de beste ruimte ligt om vrij te lopen:




Iniesta kan de bal ontvangen, met links aannemen en half opendraaien. Dan heeft Özil geen enkele kans om bij de bal te komen en Iniesta genoeg tijd om te draaien en weer een oplossing naar voren te zoeken. En mocht dat allemaal niet lukken, kan die altijd nog weer terugspelen op Puyol.
Iniesta draait met rechts open en gaat vervolgens een combinatie met messi aan die eindigt in een hoekschop (dat ga ik omwille van tijd en ruimte niet laten zien).


Nog een voorbeeld van hetzelfde principe. Busquets bouwt van achteruit op en Iniesta en Xavi laten zich als half meteen zakken om aanspeelbaar te zijn. Ze doen dit schuin, zodat meer tijd en ruimte hebben:



Busquets speelt Iniesta aan. Die door de verkregen ruimte kan draaien:




En kan passeren:



Geeft Xavi Alonso Iniesta hier echt meer ruimte dan een Vormer dat in Nederland aan Eriksen zou geven? Het lijkt me niet. Er is één middenvelder bij Ajax die dit soort dingen als geen ander snapt. Dat is Thulani Serero. Ik snap niet dat hij niet vaker speelt, maar misschien is dat juist wel omdat de Boer blijkbaar houdt van halfspelers die diep staan/gaan. De jong stond als rechtermiddenvelder altijd te diep. Eriksen stond altijd te diep (begint het overigens te leren) en Janssen staat eigenlijk alleen maar. Dan krijg je een behoorlijk sta(a)tisch middenveld.

Kan Ajax dit niveau ook weer bereiken is de vraag. De 'realist' (dat zijn overigens altijd alleen maar mensen die van zichzelf zeggen realistisch te zijn, wat dat betreft net zo arrogant als de mensen die zeggen het beter te weten) zal wijzen op de enorme begrotingsverschillen, het feit dat daardoor spelers op jonge leeftijd worden verkocht en dat het dus onmogelijk is om ooit nog Europese top te worden. De 'dromer' (mensen die proberen iets voor elkaar te boksen wat nu (nog) niet mogelijk is) zal wijzen op het feit dat als de jeugdopleiding weer talloze briljantjes af gaat leveren er voor het vertrekkende talent weer nieuw talent op staat en de mogelijkheid er ligt om talenten langer bij Ajax te laten blijven doordat Ajax weer langer mee gaat doen op Europees niveau, talenten op die manier de kans krijgen bij Ajax nog wat verder te groeien en dus meer kans hebben op die droomtransfer naar Real Madrid, Manchester United, Barcelona of, voor de realistische dromers onder ons, AC Milan.

Laten we toch in vredesnaam hopen dat er nog lange tijd dromers als Cruijff bij Ajax rond mogen lopen. Want waar gedroomd wordt, daar is hoop. En waar hoop is, daar is leven. En waar leven is, daar is succes. Voor de realisten die denken:' wat is dat voor bloemkolen-psychologie'. Dat kan kloppen, maar dat maakt me geen zak uit.